Hij is op dit moment bedrijfsleider van de locatie VierVliet. Daarvoor heeft hij op bijna alle andere locaties zijn bijdrage geleverd.
Het ervaringsverhaal van Elvis (oorspronkelijk Krzyzstof) Kampa
Hoe het allemaal begon
Ruim twintig jaar geleden besloot Elvis naar Nederland te komen. In eerste instantie als seizoenswerker via het uitzendbureau. Maar toen de militaire plicht in Polen riep, was de keuze snel gemaakt om het hele jaar in Nederland te werken. Via een potplantenteler en een amaryllisteler eindigde hij bij CombiVliet, waar hij al snel promotie maakte. Hij ging in vaste dienst en kocht een huis. Vijftien jaar later draait hij nog steeds mee bij CombiVliet. We vroegen hem wat de grootste uitdagingen in zijn werk zijn en wat zijn succesfactor is.
De sleutel tot succes
Elvis: “Net zoals mijn vader altijd zegt: als je geen fouten maakt, leer je niet.” Elvis is een aanpakker en niet bang om te leren. Creatief en vooruitstrevend, zo benoemt Martine van der Meer, HR & Communicatie bij CombiVliet, de belangrijkste succesfactoren van Elvis.
Elvis: “Met hard werken en laten zien wat ik kan, heb ik bereikt wat ik nu heb. Ook is het belangrijk om te zeggen als er iets is, maak dingen bespreekbaar.” Elvis signaleert dat sommige collega’s dingen te lang voor zich houden. Waardoor er later problemen ontstaan die voorkomen hadden kunnen worden.
Uitdagingen op de werkvloer
Ook al praat Elvis nu goed Nederlands, dat was twintig jaar geleden wel anders. Hij volgde een cursus Nederlands en de rest leerde hij door heel veel te oefenen. “Alleen door nieuwe dingen te ontdekken en buiten je eigen kring te kijken, leer je het meest. Nederlands leer je het snelst door met Nederlandse mensen te praten. Wees niet bang om fouten te maken.”, aldus Elvis.
Hij merkt dat de taalbarrière, maar ook de cultuurverschillen een issue zijn op de werkvloer. Als mensen elkaar niet verstaan, ontstaat er ruis. “Collega’s kunnen huiverig zijn om hallo te zeggen, omdat ze het antwoord niet kunnen verstaan. Dat probeer ik te voorkomen door te bespreken dat de makkelijkste weg niet altijd de beste weg is.”
Een andere uitdaging is alle cultuurverschillen. In andere culturen is bijvoorbeeld een gesprek met een leidinggevende per definitie eenzijdig. Elvis zegt daarover: “Door een andere opvoeding, een andere cultuur en de taalbarrière gaat zo’n gesprek gepaard met onzekerheid. Internationale collega’s moeten wennen aan het feit dat we in Nederland ook graag feedback over de organisatie of managers horen. Zodat we daar als organisatie van kunnen leren. Dat maakt internationale werknemers onzeker. Bij CombiVliet proberen we dat te doorbreken, zodat die gesprekken voor iedereen prettiger zijn.”
Martine: “Elvis heeft een talent voor het verbinden, coachen en opleiden van mensen. Niet alleen internationale collega’s, maar ook scholieren. Met zijn natuurlijke leiderschap zorgt hij voor aansluiting bij alle nationaliteiten en niveaus.”
Een ander punt waar Elvis streng op toeziet is discriminatie op de werkvloer. “Ik zorg altijd voor een eerlijke verdeling van het werk. Wie gaat welk werk doen? En met de juiste balans tussen de verschillende culturen en talenten binnen CombiVliet. Zodat dat in elk geval geen discussie is.”
Maar boven alles werkt Elvis het fijnste bij een positieve vibe. Dat geldt niet alleen binnen zijn team, maar ook voor de directie of kantoorpersoneel. “Een vriendelijke goedemorgen is voor iedereen te doen toch?”, aldus Elvis.
Goede mensen vinden en houden
Tussen maart en november telt het team van Elvis tussen de zeventig en tachtig mensen. Elk jaar is het een uitdaging om de goede mensen, die binnenkomen als seizoenswerker, te behouden. Naast dat CombiVliet zorgt voor huisvesting en alle inrichting, werken ze ook met een bonussysteem en een BBL opleiding voor mensen die willen blijven. Voor CombiVliet levert die formule succes op. Bijna 30% van de kaderfuncties wordt vervuld door internationale werknemers. Voor de gehele provincie Noord-Holland is dat inmiddels 48%.
Elvis merkt op dat er steeds minder Poolse mensen naar Nederland komen. De arbeidssituatie en beloning zijn veel beter geworden in Polen, waardoor geschoolde mensen in hun thuisland aan de slag gaan. Veel nieuwe collega’s komen uit Roemenië, Litouwen en Oekraïne, de hoger geschoolde mensen blijven in hun thuisland. Dat brengt voor hem ook weer nieuwe uitdagingen in zijn werk mee.
Een ander punt is dat niet iedereen naar Nederland komt om er te blijven. Elvis zegt: ”Wij denken vaak dat iedereen wil blijven in Nederland, maar dat hoeft natuurlijk niet. Mensen die tijdelijk komen, hebben ook minder behoefte om de taal te leren of om een opleiding te doen.”
De toekomst
Soms gaan mensen na twintig jaar werken in Nederland toch terug naar hun thuisland. Maar Elvis ziet dat nog niet snel gebeuren. “Mijn leven is nu hier”, zegt hij. Op de vraag waarom hij na al die jaren nog steeds bij CombiVliet werkt zegt hij: “Ik heb ook bij andere bedrijven gewerkt. Alleen bij CombiVliet mag je fouten maken en daarvan leren. CombiVliet heeft een hele fijne menselijke benadering.”
Voor de toekomst heeft Elvis niet de ambitie om directeur te worden. Hij vindt het belangrijk om vrijheid in zijn functie te houden en hij wordt blij van het kunnen opleiden van andere mensen.
